LIST BISKUPA TARNOWSKIEGO ANDRZEJA JEŻA
DO CZŁONKÓW AKCJI KATOLICKIEJ
DIECEZJI TARNOWSKIEJ
Z OKAZJI JUBILEUSZU 25-LECIA
ISTNIENIA PO REAKTYWACJI
Biskup Tarnowski Andrzej Jeż
BĄDŹCIE SIŁĄ NAPĘDOWĄ TARNOWSKIEGO KOŚCIOŁA
I. „Jesteście wspaniałym darem dla Kościoła”
1. „Jesteście wspaniałym darem dla Kościoła” – tymi słowami zwrócił się do przybyłych z Polski
członków Akcji Katolickiej Ojciec Święty Jan Paweł II podczas spotkania w Rzymie w 2003 roku. W
obecny rok, w którym świętujemy setną rocznicę urodzin św. Jana Pawła II, wpisuje się także jubileusz
25-lecia Akcji Katolickiej w diecezji tarnowskiej. Akcja Katolicka została reaktywowana 8 września
1995 roku przez ówczesnego biskupa tarnowskiego Józefa Życińskiego. Srebrny jubileusz Akcji
Katolickiej stanowi dogodną sposobność do skierowania niniejszego listu do wszystkich członków tego
stowarzyszenia oraz do księży asystentów. Pragnę tym listem podziękować Wam za dotychczasowe
zaangażowanie i podkreślić znaczenie Akcji Katolickiej dla funkcjonowania naszej diecezji. Jako pasterz
Kościoła tarnowskiego wiążę również z działalnością Akcji Katolickiej nadzieję na przyszłość, zwłaszcza
w kontekście trwającego V Synodu naszej diecezji.
Wszyscy winniśmy dziękować najpierw Bogu za owoce działalności Akcji Katolickiej w parafiach
naszej diecezji. Przez ćwierć wieku stowarzyszenie to zagościło w niemal połowie parafii diecezji
tarnowskiej. Posiada ono pełną strukturę organizacyjną, obejmującą blisko cztery tysiące członków
zwyczajnych i wspierających. Jest to rzesza ludzi, którzy z oddaniem służą Kościołowi, odnajdując
własne charyzmaty i przestrzenie do osobistego zaangażowania się w dzieło ewangelizacji. Bardzo cieszę
się z waszej aktywności w życiu diecezji, która staje się świadectwem właściwie odczytanego
apostolskiego powołania świeckich w Kościele.
Nie sposób w tym miejscu nie zauważyć wkładu, jaki w odrodzenie Akcji Katolickiej w naszej
diecezji włożyli kapłani, których zadaniem jest troska o duchową formację członków Akcji Katolickiej.
Praca księży asystentów parafialnych na przestrzeni minionych 25 lat odzwierciedla ich poczucie
odpowiedzialności za Kościół diecezjalny. Posługa asystenta jest wymagająca, gdyż wiąże się z
odpowiedzialnością za właściwą formację członków i czuwanie nad czystością doktryny w POAK-u.
W sposób szczególny dziękuję Wam, drodzy Księża Asystenci, za wasze oddanie, bezinteresowną
pracę w Akcji Katolickiej oraz otwartość na wiernych świeckich, którzy wraz z kapłanami pragną nieść
Ewangelię światu, dając zarazem świadectwo jej ponadczasowego uniwersalizmu. Nie do pomyślenia
jest działanie stowarzyszenia bez kapłanów. Wynika to bezpośrednio z jego charyzmatu, którego cechą
nadrzędną jest bezpośrednia współpraca z hierarchią kościelną.
Proszę Was, drodzy Bracia Kapłani, abyście wspierali członków Akcji Katolickiej swoją posługą,
stałym towarzyszeniem oraz troską o rozwój i formację. Pamiętajcie, że bycie asystentem, choć trudne i
wymagające, może stanowić źródło płodności pracy apostolskiej i świętości życia. Wszystkich kapłanów
gorąco proszę, aby wspierali działalność Akcji Katolickiej, zaś w tych parafiach, w których nie ma jeszcze
jej oddziałów, aby dążyli do jak najszybszego ich utworzenia.
2. Akcja Katolicka ma bardzo bogatą, bo prawie stuletnią historię. Chociaż jest ona powszechnie
znana, to jednak warto ją przypomnieć w kontekście obchodzonego jubileuszu, który odwołuje nas do
korzeni tego stowarzyszenia oraz podjętej wówczas misji. Historia Akcji Katolickiej wiąże się z
początkiem XX wieku, który był naznaczony wieloma trudnościami społecznymi, politycznymi i
gospodarczymi. Był to czas, w którym podejmowano wiele prób wyeliminowania Boga i Jego przykazań
z życia społeczno-politycznego narodów. Procesowi temu sprzyjały prądy ideologiczne takie, jak:
modernizm, sekularyzm czy liberalizm, które prowadziły do odrzucenia zasad moralnych w życiu
osobistym i społecznym. W zamyśle ówczesnego papieża Piusa XI Akcja Katolicka miała być jednym z
głównych stowarzyszeń katolickich stawiających sobie za cel moralną i duchową odnowę narodów po I
wojnie światowej. Ideę odnowy świata poprzez odradzanie życia społecznego inspirowanego treściami
Ewangelii, obronę wiary i obyczajów oraz wspólne budowanie królestwa Bożego papież Pius XI określił
jako główne zadanie świeckich przy współpracy i pod przewodnictwem hierarchii kościelnej. W realizacji
tego zadania winna przodować Akcja Katolicka.
Wśród działań w dziedzinie duszpastersko-wychowawczej, jakie podjął Kościół w Polsce po
odzyskaniu niepodległości, do najbardziej doniosłych należała właśnie Akcja Katolicka. W niej
Episkopat Polski widział czynnik integrujący katolicyzm, a także dający szerokie możliwości
oddziaływania Kościoła na różne dziedziny życia narodu, w tym także na dziedzinę społeczną i
polityczną, aby i tam wprowadzić zasady chrześcijańskie, a zwłaszcza etyczne. Realizacji tak szerokich
zadań sprzyjał specyficzny charakter Akcji Katolickiej. Była ona bowiem organizacją religijną i
apolityczną, kierowaną przez hierarchię kościelną, co pozwalało jej w warunkach polskiego
wewnętrznego układu politycznego unikać z jednej strony konfliktów z rządem sanacyjnym, a z drugiej
strony pełnić rolę skutecznego narzędzia Kościoła w realizacji zadań ewangelizacyjnych.
3. Po erygowaniu przez kardynała Augusta Hlonda 24 listopada 1930 roku Naczelnego Instytutu
Akcji Katolickiej z siedzibą w Poznaniu został przygotowany statut konstytucyjny i regulaminowy Akcji
Katolickiej. W oparciu o ten statut zaczęły powstawać diecezjalne instytuty Akcji Katolickiej.
Diecezjalny Instytut Akcji Katolickiej w Diecezji Tarnowskiej – z prawami osobowości prawnej –
erygował biskup Franciszek Lisowski dekretem z dnia 17 września 1933 roku. Instytut otrzymał
polecenie kierowania Akcją Katolicką w całej diecezji. Równocześnie biskup Lisowski wydał orędzie do
duchowieństwa i wiernych dotyczące Akcji Katolickiej. Powiadomił w nim diecezjan, że asystentem
diecezjalnym Akcji Katolickiej został biskup pomocniczy Edward Komar, a dyrektorem diecezjalnym
ks. Karol Pękala. Nieco później biskup Lisowski mianował prezesa Akcji Katolickiej w diecezji.
Organem urzędowym Akcji Katolickiej było czasopismo „Posłaniec Diecezjalnego Instytutu Akcji
Katolickiej”.
Akcja Katolicka zajmowała ważne miejsce w życiu społecznym przedwojennej Polski. Przed rokiem
1939 należało do niej około 750 tysięcy członków. Niestety, dynamiczny jej rozwój zahamował wybuch
II wojny światowej. W czasie okupacji hitlerowskiej i sowieckiej zaangażowanie formacyjne i społeczne
członków Akcji Katolickiej było nadal duże. Młodzi działacze walczyli w obronie kraju. Wielu z nich
działało w ruchach oporu oraz w strukturach Polskiego Państwa Podziemnego.
Akcja Katolicka funkcjonowała w kraju i w naszej diecezji do końca II wojny światowej. Później, ze
względu na nowe uwarunkowania społeczno-polityczne, nie mogła kontynuować swej działalności.
II. Akcja Katolicka niezastąpionym środkiem formacji świeckich
4. Brak obecności Akcji Katolickiej w przestrzeni życia Kościoła w Polsce był bardzo odczuwalny.
Uwarunkowania polityczne i prześladowanie Kościoła przez władze komunistyczne sprawiły, że przez
prawie pół wieku działalność formalnych stowarzyszeń kościelnych była niemożliwa. Dopiero papież Jan
Paweł II, który doskonale pamiętał z czasów swojej młodości aktywność tego stowarzyszenia w okresie
międzywojennym, upomniał się o reaktywację Akcji Katolickiej do biskupów polskich podczas wizyty
ad limina apostolorum w 1993 roku. Podczas spotkania z biskupami Papież Polak powiedział:
„Niezastąpionym środkiem formacji apostolskiej świeckich są organizacje, stowarzyszenia i ruchy
katolickie. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje Akcja Katolicka, która kiedyś w Polsce żyła i
przyniosła tyle wspaniałych owoców. Trzeba więc, aby na nowo odżyła. Bez niej bowiem infrastruktura
zrzeszeń katolickich w Polsce byłaby niepełna”.
Takie spojrzenie Następcy Świętego Piotra na Akcję Katolicką spowodowało, iż biskupi polscy
podjęli działania mające na celu reaktywowanie tego stowarzyszenia w swoich diecezjach. W naszej
tarnowskiej diecezji już w roku 1995, dekretem z dnia 8 września, ówczesny biskup tarnowski Józef
Życiński, przekonany o tym – jak to ujął w swoim liście pasterskim: „iż Akcja Katolicka będzie prowadzić
do formowania pięknych dusz, ucząc łączyć modlitwę i czyn” – powołał Diecezjalny Instytut Akcji
Katolickiej Diecezji Tarnowskiej. Ten fakt dał początek tworzeniu się grup inicjatywnych, które z
czasem, po przewidzianym przez Statut okresie przygotowawczym, tworzyły Parafialne Oddziały Akcji
Katolickiej.
5. Działalność Akcji Katolickiej w naszej diecezji na przestrzeni 25 łat to szereg cennych inicjatyw.
Od samego początku powstania struktur DIAK poszczególni prezesi stowarzyszenia wyznaczają – w
porozumieniu z biskupem diecezjalnym – zakres działań, w które Akcja Katolicka winna się angażować.
Lista inicjatyw jest bardzo długa. Wystarczy wspomnieć organizację wielu przedsięwzięć o charakterze
formacyjnym i społeczno-kulturowym. Dni Społeczne, które odbywały się w Gródku nad Dunajcem,
Kongresy Akcji Katolickiej (diecezjalne i regionalne), czy też pielgrzymki do Lwowa, na Kresy
Wschodnie, do Rzymu i Ziemi Świętej oraz wiele innych krajowych i zagranicznych pielgrzymek. Wielką
wartość miały również organizowane przez Akcję Katolicką konferencje naukowe oraz wydarzenia
patriotyczne, przypominające ważne karty historii narodowej i zarazem ogromną rolę Kościoła w
dziejach narodu. Za te wszystkie wasze działania składam moje podziękowanie.
Wdzięczność wyrażam także za wszystkie podjęte dzięki czujności i rozwadze Zarządu
Diecezjalnego uchwały, stanowiska i reakcje Akcji Katolickiej dotyczące spraw fundamentalnych dla
Kościoła, takich jak: obrona prawdy, życia i godności człowieka oraz wolności mediów katolickich.
Dziękuję również za waszą inicjatywę modlitwy za kapłanów, zwłaszcza wówczas, gdy w przestrzeni
medialnej próbowano zdyskredytować księży, rozciągając na wszystkich odpowiedzialność za nadużycia
seksualne niektórych duchownych.
Pośród inicjatyw podejmowanych przez Akcję Katolicką pragnę też podkreślić wielkie znaczenie
działalności Uniwersytetu Nauczania Społecznego Jana Pawła II, które to dzieło wyrosło na gruncie Akcji
Katolickiej. Radością napawa fakt, iż od samego początku wzbudziło ono ogromne zainteresowanie
wśród wiernych, czego dowodem jest blisko tysiąc słuchaczy rekrutujących się z różnych środowisk,
m.in. takich jak: ruchy i stowarzyszenia katolickie, samorządowcy, przedsiębiorcy, a także ludzie
poszukujący pogłębienia wiary i krytycznego spojrzenia na rzeczywistość społeczną, w której żyjemy.
Program tematyczny uniwersytetu obejmuje zagadnienia, wokół których koncentruje się życie religijne i
społeczne człowieka, czyli: prawo naturalne, podstawowe zasady życia społecznego, godność człowieka
i jego prawa, jak również podstawowe wartości: małżeństwo, rodzina, szkoła, patriotyzm, kultura, praca
itp., a także kwestie związane z apostolatem indywidualnym i społecznym.
III. Z nadzieją patrzeć w przyszłość
6. Z nadzieją chcemy patrzeć w przyszłość. Działalność Akcji Katolickiej w naszej diecezji winna
realizować dalej z całą gorliwością wymienione przez Statut cele, które w duchu nauczania papieża
Franciszka można sprowadzić do elementów ze sobą powiązanych i wzajemnie się dopełniających, są to:
ewangeliczność, eklezjalność, misyjność. Można je też ująć w trzech kluczowych słowach: wiara,
modlitwa i świadectwo.
Akcja Katolicka musi być przestrzenią spotkania człowieka z Jezusem Chrystusem i Jego Ewangelią.
To właśnie z Niego członkowie stowarzyszenia czerpią siłę do rozwijania swojej wiary i rozeznawania
własnego powołania. Może ona stawać się swoistą kuźnią świętości dla tych, którzy w prostocie serc
pragną żyć w przyjaźni z Bogiem. W centrum waszego działania musi zawsze pozostać Chrystus!
Pozbawienie Chrystusa należnego Mu miejsca w Akcji Katolickiej spowodowałoby, że uwaga z Osoby
skupi się na organizacji i strukturze stowarzyszenia. Prawdziwy członek Akcji Katolickiej pragnie aby
Chrystus go prowadził i swoim światłem oświecał wszystkie dziedziny jego aktywności. Zaś sama
aktywność nigdy nie powinna wyprzedzać konieczności stałej formacji duchowej; która dla członków
Akcji Katolickiej powinna być najważniejsza. Poznawanie Ewangelii i wysiłek życia według jej wskazań
czyni Akcję Katolicką środowiskiem sprzyjającym nawróceniu i umacnianiu wiary.
Parafialne oddziały Akcji Katolickiej mają stawać się wspólnotami, które żyją duchem Ewangelii i
starają się naśladować Chrystusa oraz są Jego wiarygodnymi świadkami w świecie. To zaś prowadzi w
konsekwencji do kształtowania dojrzałej wiary, opartej na osobistym wyborze Chrystusa. Bliskość w
środowisku osób; które podchodzą do swej wiary w sposób odpowiedzialny i autentyczny, mobilizuje
innych, budząc ich nieraz z religijnego uśpienia lub obojętności. Bycie oparciem w wierze dla innych –
to bardzo istotne zadanie, które powinno przyświecać członkom Akcji Katolickiej. Spotkania w ramach
parafialnych oddziałów powinny zatem umożliwiać pogłębianie prawd wiary i dostarczać właściwych
argumentów do stawania w jej obronie.
7. Eklezjalność jest bardzo mocno wpisana w misję Akcji Katolickiej, gdyż właśnie ta cecha
gwarantuje, że parafialne oddziały postrzegają swoją działalność zawsze w ramach wspólnoty Kościoła,
a nigdy ponad lub obok niej. Chodzi tutaj zwłaszcza o waszą czynną obecność we wspólnocie parafialnej;
która daje poczucie przynależności do Ludu Bożego. Ta obecność winna się wyrażać w jedności ze swoim
biskupem oraz kapłanami posługującymi w parafii. Ustawicznie trzeba pamiętać, że Kościół nie jest
ruchem politycznym czy też dobrze zorganizowaną strukturą lub organizacją polityczną. Jego właściwy
cel to głoszenie Ewangelii oraz bycie solą i światłem świata (por. Mt 5,13-15).
W tym miejscu chciałbym przypomnieć kryteria eklezjalności zrzeszeń laikatu, zaproponowane w
ad- hortacji apostolskiej Christifideles laici. Można je podzielić na trzy grupy. Pierwszą stanowią kryteria
wynikające z eklezjologii komunii. Składają się na nie: dążenie do świętości, strzeżenie i przekazywanie
pełni depozytu wiary oraz realizacja jedności świeckich z hierarchią i wzajemnie między zrzeszeniami.
Drugą grupę stanowią kryteria wynikające z misyjnej natury komunii. Chodzi tutaj o pielęgnowanie w
zrzeszeniach religijnych ducha ewangelizacji, służby na rzecz godności i praw człowieka oraz
solidarności zrzeszeń laikatu w cierpieniu. Trzecią grupę kryteriów eklezjalności zrzeszeń religijnych w
Kościele stanowią kryteria zgodności z praktyką. Mieści się w nich: umiłowanie modlitwy i kontemplacji,
życia liturgicznego i sakramentalnego; zaangażowanie w dziedzinę katechezy i wychowania
chrześcijańskiego; działalność na rzecz powołań do małżeństwa, życia konsekrowanego i kapłaństwa;
pobudzanie do chrześcijańskiej obecności w różnych środowiskach społecznych i udział w animacji dzieł
charytatywnych, kulturalnych i duchowych oraz nawrócenie na drogę chrześcijańskiego życia (ChL 30).
Podjęcie powyższych kryteriów eklezjalności w ramach działalności Akcji Katolickiej sprawia, że
stowarzyszenie rzeczywiście staje się prawdziwym środowiskiem i narzędziem ewangelizacji. W tym
kontekście proszę Was o życzliwą współpracę z księżmi proboszczami, którzy najczęściej są parafialnymi
asystentami stowarzyszenia. Niech znajdują w Was sprzymierzeńców w realizacji duszpasterskich celów
Kościoła. Zaś wszystkich kapłanów uwrażliwiam na kwestię szacunku i otwartości na współpracę z
wiernymi świeckimi, którzy bezinteresownie pragną realizować swoje apostolskie powołanie w parafii,
angażując się w podejmowane działania duszpasterskie.
8. Pragnę jeszcze wspomnieć o potrzebie misyjności. W nauczaniu ostatnich papieży, a zwłaszcza
papieża Franciszka, akcentowana jest prawda, że Kościół nie może być zamknięty. Jeżeli tak się dzieje,
to znaczy, że Kościół drąży poważna choroba, bowiem zapomina on, że jego powołaniem jest głoszenie
Ewangelii całemu światu (por. Mk 16,15). Akcja Katolicka jest nazywana w dokumentach soborowych
urzędem sprawowanym społecznie (por. DM 15). Akcja Katolicka, chcąc działać zgodnie z misją
Kościoła, musi wychodzić poza krąg swoich członków, musi się stale otwierać na innych, żeby nie popaść
w pewną tendencję izolowania się, zamykania się w pierwotnej strukturze bez dopływu nowych członków
albo też ograniczania podejmowanych działań tylko do tego, co konieczne. Ważne jest, by ciągle mieć w
sobie pragnienie zarówno własnego rozwoju, jak i rozrastania się wspólnoty członków Akcji Katolickiej.
Świadomość misyjności sprawia, że każdy chrześcijanin może realizować swoje powołanie i zarazem
aktywnie włączać się w dzieło ewangelizacji.
IV. Szerokie pola współpracy
9. Jako pomoc w realizacji powyższych celów, pozostaje do waszej dyspozycji całe bogactwo
praktyk religijnych, zwłaszcza takich jak: adoracja, modlitwa czy medytacja nad słowem Bożym. Bez
nich bardzo łatwo może wkraść się w nasze życie duchowe zmęczenie aktywizmem prowadzące w
konsekwencji do znużenia i rezygnacji z podejmowania nowych ambitnych inicjatyw.
To modlitwa staje się siłą napędową podejmowanych w życiu chrześcijanina działań apostolskich.
Tym bardziej winna ona towarzyszyć na każdym etapie apostolskiego zaangażowania członkom Akcji
Katolickiej. Stąd potrzeba kontynuacji podejmowanych w Akcji Katolickiej praktyk formacyjnych, jak
dni skupienia, rekolekcje zamknięte czy indywidualna modlitwa każdego członka stowarzyszenia.
Zdrowa działalność akcyjna, budowana na solidnym fundamencie duchowym, z pewnością może
„chronić Kościół przed miernością”. Nigdy, także i dzisiaj, nie brakuje pokus, skłaniających nas do
mierności. Najskuteczniejszym antidotum na tego rodzaju pokusy jest bez wątpienia czytelne świadectwo
członków Akcji Katolickiej.
Niech wasza modlitwa podejmuje także intencję o nowych członków Akcji Katolickiej. Łatwo
zauważyć, że wiek życia przynależących do stowarzyszenia z roku na rok się podnosi, co może już w
niedalekiej przyszłości skutkować zawieszeniem działalności niektórych parafialnych oddziałów Akcji
Katolickiej. Trzeba zapraszać do współpracy szerokie grono osób, które przejawiają chęć większego
zaangażowania się w życie parafii. Myślę tutaj szczególnie o młodzieży zrzeszonej w Katolickim
Stowarzyszeniu Młodzieży, która w Akcji Katolickiej powinna widzieć kontynuację swojego
zaangażowania apostolskiego w jeszcze szerszej i pogłębionej formie.
Ponawiam w tym miejscu moją prośbę, skierowaną już do Was przed kilku laty, o troskę i
zaangażowanie się parafialnych oddziałów Akcji Katolickiej w dzieło kolędników misyjnych tworzone
przez dzieci. Potrzebują one nieraz opieki i pomocy, by móc przeprowadzić podejmowane inicjatywy, a
także by wspomagać je w budzeniu poczucia odpowiedzialności za Kościół.
10. W tożsamość członków Akcji Katolickiej bardzo mocno wpisana jest uroczystość Jezusa
Chrystusa Króla Wszechświata, będąca patronalnym świętem waszego stowarzyszenia. Owa świadomość
wiąże się z tym, iż jako świeccy przynależący do Chrystusa jesteście wezwani przez Niego do służenia
królestwu Bożemu i szerzenia go w świecie. Służba ta dokonuje się przede wszystkim poprzez duchową
walkę z grzechem (Rz 6,12), a następnie przez ofiarowanie siebie w taki sposób, aby w miłości i
sprawiedliwości stać się darem dla Jezusa, a przez Niego dla wszystkich braci, zwłaszcza najmniejszych,
w których jest On obecny (Mt 25,40). Tylko jeśli sami staniemy się darem dla Chrystusa, możemy szerzyć
Jego królestwo, przywracać stworzeniu całą jego pierwotną wartość, a zarazem nadawać wszystkiemu
nowy i głębszy sens – Boży sens.
Jako członkowie kościelnego stowarzyszenia trzeba, abyście pamiętali, że na tej niwie Pańskiej nie
jesteście sami. Są również inni wierni świeccy zaangażowani w różne ruchy i stowarzyszenia katolickie,
którzy służą królestwu Bożemu. Wzajemny szacunek i życzliwe wsparcie rodzą sprzymierzeńców w
dziele ewangelizacji. Natomiast ich brak staje się antyświadectwem dawanym o Chrystusie i Jego
Kościele.
W kontekście szerzenia królestwa Bożego na ziemi zachęcam Was także do umiejętnego
wykorzystywania mediów. Niech dobro, które realizujecie w waszych wspólnotach, ujawnia się też w
przestrzeni mediów diecezjalnych i parafialnych, stając się w ten sposób inspiracją dla innych, którzy
szukają pomysłu dla swojego zaangażowania. Szczególne pole współpracy z dziełem Akcji Katolickiej
może rozwijać się wraz z troską o umacnianie tożsamości małych, parafialnych i dekanalnych wspólnot.
Potrzeba silnych środowisk lokalnych z ich rzeczywistą fascynacją tym, co najbliższe i rodzime. Jest to
doskonała okazja do odkrycia niejako na nowo własnej parafii i społeczności. Dla Akcji Katolickiej
oznacza to niestrudzone poszukiwanie rozsianego w swoich środowiskach dobra, które jest owocem
realizacji konkretnych wartości ewangelicznych i budujących postaw wiary. Bądźcie poszukiwaczami
takich śladów!
11. W roku waszego jubileuszu, 25-lecia istnienia Akcji Katolickiej po reaktywacji, gratuluję Wam
wszystkich podejmowanych na przestrzeni minionych lat inicjatyw i jeszcze raz za nie szczerze dziękuję.
W dalszym ciągu na Was liczę, zwłaszcza w trakcie trwania V Synodu Diecezji Tarnowskiej. Bądźcie
siłą napędową tarnowskiego Kościoła i zarazem przedłużeniem mojej pasterskiej posługi we wspólnotach
parafialnych. Wyrażam nadzieję, iż Parafialne Zespoły Synodalne po zakończeniu V Synodu
przynajmniej w jakiejś mierze przekształcą się w parafialne oddziały Akcji Katolickiej. Bardzo proszę
również Duszpasterzy, aby mieli to na uwadze.
12. Zachęcam usilnie członków Akcji Katolickiej do aktywnego zaangażowania się w dzieło naszego
V Synodu, które bardzo leży mi na sercu. Niech Najświętsza Maryja Panna, patronka naszej diecezji,
czczona w tajemnicy narodzenia, uprasza Wam u swojego Syna Jezusa Chrystusa potrzebne łaski do
dalszej owocnej pracy dla Kościoła, zwłaszcza w jego lokalnej cząstce, którą jest tarnowska diecezja.
Niech wstawiają się za wami święci patronowie: św. Wojciech i św. Jan Paweł II. Niech inspirują
nieustannie swoją wielką duchowością oraz wzmacniają mądrością płynącą ze swego nauczania, a także
pobudzają do składania czytelnego świadectwa wiary. W blasku ich świętości dostrzegamy, iż nasze
własne życie, praca, pobożność, codzienna wierność, podejmowane inicjatywy i działania oraz cały
twórczy wysiłek nabierają głębokiego sensu, bowiem ostatecznie wpisują się w owo „stwarzanie
warunków do zbawienia” dla nas samych oraz innych ludzi.
Na czas jubileuszowego świętowania udzielam Wam z serca pasterskiego błogosławieństwa.
Andrzej Jeż
BISKUP TARNOWSKI
Tarnów, 8 września 2020 r.
Do pobrania
word – List biskupa tarnowskiego-1
