„Akcja Katolicka jest niezbędna dla Kościoła”. Te słowa wypowiedział papież Jan Paweł II do uczestników XI Zgromadzenia Krajowego Włoskiej Akcji Katolickiej[1]. Kościół potrzebuje wspólnoty ludzi świeckich, wiernych swemu powołaniu i zgromadzonych wokół swoich pasterzy, którzy gotowi są dzielić z nim codzienny trud ewangelizowania wszystkich środowisk.

Bezpośrednia i organiczna więź Akcji Katolickiej z diecezją i jej biskupem – jak napisali w liście pasterskim biskupi włoscy – uczestnictwo w misji Kościoła, świadomość poświęcenia się Kościołowi lokalnemu i jego misji we wszystkich jej wymiarach, udział w dążeniach, w decyzjach duszpasterskich i duchowości Kościoła diecezjalnego – wszystko to sprawia, że Akcja Katolicka jest nie tylko jednym z wielu stowarzyszeń kościelnych, ale darem Bożym i bogactwem wspomagającym wzrost kościelnej wspólnoty[2].

 Kościół potrzebuje Akcji Katolickiej dlatego, że potrzebuje ludzi świeckich gotowych poświęcić życie apostolstwu. Potrzebuje świeckich, których doświadczenie będzie konkretnym i trwałym znakiem wielkości i radości życia chrześcijańskiego. Świeckich, umiejących dostrzec w chrzcie świętym źródło swojej godności, w chrześcijańskiej wspólnocie rodzinę złączoną jedną wiarą, a w duszpasterzu ojca duchowego i brata, który prowadzi wiernych do Boga. Kościół potrzebuje ludzi, którzy nie traktują wiary wyłącznie jako sprawy prywatnej i nie wahają się wnosić zaczynu Ewangelii w rzeczywistość relacji międzyludzkich i w działalność instytucji.

 Akcja Katolicka jest potrzebna Kościołowi także do ukazywania wartości tych wymiarów życia, o których dziś często się zapomina, a które stają się przez to pilniej potrzebne – takich jak życie wewnętrzne i milczenie, odpowiedzialność i wychowanie, bezinteresowność i służba, powściągliwość i braterstwo, nadzieja na przyszłość i umiłowanie życia[3].     

 Czasy obecne potrzebują wiernych świeckich, którzy w rzeczywistości społecznej oraz w środowisku pracy potrafią odczytać nadzieje i obawy ludzi żyjących w naszej epoce; świeckich zdolnych swym życiem dawać świadectwo o wartościach Królestwa, również wtedy, gdy wymaga to działania przeciwstawiającego się logice świata. Nasze czasy potrzebują świeckich, którzy w społeczeństwie, tak często ulegającym złudnym nadziejom, pragną dawać świadectwo nadziei, która nie zawodzi (Rz 5, 5)[4].

Podstawowym obowiązkiem każdego członka Akcji Katolickiej jest nieustanna formacja. O tej potrzebie mówił Jan Paweł II w Krośnie: „Dzisiaj potrzebni są ludzie świeccy rozumiejący potrzebę stałej formacji wiary. Jakże dobrze się stało, iż została przywrócona do życia w Kościele na polskiej ziemi Akcja Katolicka (…), która obok różnych ruchów i wspólnot modlitewnych staje się szkołą wiary”[5].

Jeżeli stowarzyszenie to ma być szkołą wiary, wspólnotą formacji świeckich gotowych przemieniać świat w oparciu o Ewangelię, to musi kształtować swoją własną duchowość. A jeśli ma przemieniać rzeczywistość w oparciu o Chrystusa, to ta duchowość winna się rodzić z kontemplacji Jego oblicza. Jan Paweł II napisał w liście Novo millennio ineunte: „(…) nasze świadectwo byłoby niedopuszczalnie ubogie, gdybyśmy my sami jako pierwsi nie byli tymi, którzy kontemplują oblicze Chrystusa”[6]. Podstawą aktywności apostolskiej członków Akcji Katolickiej jest zatem autentyczne życie religijne: duch modlitwy, przystępowanie do sakramentów świętych, przestrzeganie przykazań Bożych i kościelnych, praktykowanie uczynków pokutnych i cnót chrześcijańskich.

Dla członka Akcji Katolickiej, jako najbliższego współpracownika kapłana, z formacją duchową wiąże się potrzeba formacji doktrynalnej. Potrzeba zatem gruntownej znajomości prawd wiary, przyjęcie ich jako własnych. To stanowi podstawę jedności członka Akcji z Kościołem, z jego hierarchią; jest też źródłem porozumienia i owocnej współpracy między członkami Akcji Katolickiej oraz różnymi wspólnotami działającymi w obrębie Kościoła powszechnego. Pogłębianie wiary, czyli formacja doktrynalna (teologiczna), może się dokonywać na dwa sposoby: poprzez udział w katechezie dorosłych oraz samokształcenie religijne.

Trzeba jeszcze w tym miejscu wspomnieć o konieczności formacji metodycznej (praktycznej) członków Akcji Katolickiej, czyli o potrzebie przygotowania do działań apostolskich. Można to zadanie realizować na wiele sposobów: poprzez osobiste studia pastoralne, spotkania z ludźmi mającymi bogate doświadczenie apostolskie, dzielenie się własnymi doświadczeniami apostolskimi, czy samą praktykę apostolatu. Soborowy Dekret o Apostolstwie Świeckich mówi wyraźnie o przygotowaniu do apostolstwa poprzez praktykowanie apostolstwa (por. DA, 31 c). Na rangę tych trzech form kształcenia apostolskiego: duchowego, doktrynalnego i praktycznego wskazuje tenże sam dokument soborowy (por. DA, 30).

Wiadomą jest rzeczą, że za sprawę formacji członków Akcji Katolickiej odpowiedzialni są parafialni asystenci. Jest wielu kapłanów gorliwie spełniających ten pastoralny obowiązek. Rozumieją oni dobrze istotę i rolę Akcji Katolickiej w Kościele i z całym poświęceniem angażują się w formację jej członków. Owocem dobrze prowadzonej formacji jest systematyczny wzrost ducha apostolskiej służby wśród członków. Oddziały te są prężne duchem i aktywnością i przynoszą pożytek nie tylko parafii, ale Kościołowi i społeczeństwu. Warto więc zaapelować raz jeszcze do asystentów parafialnych, by nie szczędzili czasu i sił dla dzieła formacji członków parafialnego oddziału. Należy także zachęcić samych członków do permanentnej formacji własnej, a tam gdzie brak troski kapłanów o formację, należy zwrócić się z prośbą do samych prezesów, by w miarę swoich możliwości starali się o formację zrzeszonych w Akcji Katolickiej. Trzeba zatem, aby formacja była systematyczna i metodyczna.

 Z pomocą zarówno duchownym jak i świeckim zaangażowanym w dzieło apostolskie Akcji Katolickiej mają służyć materiały formacyjne, które po raz pierwszy zostały zredagowane i opublikowane w 2007 roku. A stało się na  prośbę ks. bpa. Mariusza Leszczyńskiego, asystenta krajowego Akcji Katolickiej w Polsce. W dniu 24 marca 2007 r. w Kurii Archidiecezji Warszawskiej odbyło się pierwsze posiedzenie komitetu redakcyjnego Materiałów formacyjnych dla Akcji Katolickiej w składzie: ks. Tadeusz Borutka z Bielska-Białej (przewodniczący), ks. Wiesław Murzyński z Torunia, ks. Mirosław Dziedzic z Krakowa, ks. Jarosław Sroka z Częstochowy oraz ks. Tadeusz Żdaniuk z Białegostoku. Ponieważ termin spotkania był zbieżny ze spotkaniem Krajowej Rady Akcji Katolickiej, w której brał udział ks. bp Mariusz Leszczyński, krajowy asystent Akcji Katolickiej, oraz Halina Szydełko prezes Krajowego Instytutu Akcji Katolickiej, doszło do spotkania komitetu zarówno z Księdzem Biskupem, jak i z Panią Prezes; oboje wyrazili wolę przygotowania materiałów formacyjnych.

Podejmując się zadania opracowania rocznych materiałów formacyjnych, nawiązano najpierw do hasła Konferencji Episkopatu Polski będącego dewizą pracy duszpasterskiej na 2008 r. Brzmi ono: „Bądźmy uczniami Chrystusa”. Wiadomą jest bowiem rzeczą, że każdorazowe hasło na rok pracy duszpasterskiej opracowywane przez Konferencję Episkopatu Polski jest wiążące dla Akcji Katolickiej. Stowarzyszenie to zgodnie ze swoim statutem zobowiązane jest bowiem do realizacji celów i zadań Kościoła.

 Postanowiono więc uzupełnić proponowane hasło „Bądźmy uczniami Chrystusa” o dodatkowe zawołanie: „Akcja Katolicka szkołą świętości i apostolstwa”. Ostatecznie więc pełny temat brzmi: „Bądźmy uczniami Chrystusa! Akcja Katolicka szkołą świętości i apostolstwa”. 

Zaproponowano następnie 12 tematów spotkań: Jezus Chrystus prawdziwy Bóg (1); Jezus Chrystus prawdziwy Człowiek (2); Jezus Chrystus Najwyższy Kapłan (3); Jezus Chrystus obecny w swoim Kościele (4); Jezus Chrystus obecny w sakramentach (5); Jezus Chrystus obecny w liturgii (6); Jezus Chrystus obecny w Słowie Bożym (7); Śladami Mistrza z Nazaretu (8); Chrześcijanin świadkiem Chrystusa (9); Chrześcijanin głosicielem Jego Słowa (10); Chrześcijanin w służbie potrzebującym (11); Tobie służyć, to znaczy królować (12).

W ten oto sposób powstały tematy obejmujące cały rok pracy formacyjnej.

 Ustalając tematy wzięto pod uwagę zagadnienie relacji „mistrz – uczeń”, co wynika bezsprzecznie z hasła duszpasterskiego. Tylko, że mistrzem jest Jezus Chrystus a uczniem każdy człowiek ochrzczony w Jego imieniu. Ponieważ materiały te dotyczą członków Akcji Katolickiej, starano się uwzględnić charyzmat tego stowarzyszenia i z niego wyprowadzić wnioski do praktycznego działania. Charakteryzując tematykę rocznej formacji można zauważyć, że siedem tematów poświęconych jest osobie Jezusa Chrystusa jako Mistrza, a pięć zostało poświęconych członkom Akcji Katolickiej, którzy poprzez przynależność do stowarzyszenia należą do „szkoły świętości i apostolatu” (według określenia Jana Pawła II).

Zanim rozdzielono poszczególne tematy do opracowania, określono najpierw, że schemat każdego spotkania będzie zawierał następujące stałe elementy: propozycje modlitwy, fragment Pisma Świętego, fragment z nauczania Kościoła, wprowadzenie, rozważanie przygotowane według metody „widzieć, ocenić i działać”, krótkie podsumowanie oraz propozycja wniosków i postulatów pastoralnych oraz końcowej modlitwy.

Ustalono, że materiał ten w postaci książki ukaże się na początku listopada 2007 r., tak aby trafił do wszystkich parafialnych oddziałów Akcji Katolickiej przez pierwszą niedzielą Adwentu, by od tej niedzieli rozpocząć prace formacyjne. Od tamtego czasu zredagowano i opublikowano w Wydawnictwie „SCRIPTUM” w Krakowie aż 18 tomów. Każde z nich posiada 12 katechez. Ich autorami są wykładowcy głównie z Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie ( ks. Tadeusz Borutka, ks. Maciej Ostrowski, ks. Jan Orzeszyna, ks. Jan Wal.   

1. Bądźmy uczniami Chrystusa. Akcja Katolicka szkołą świętości i apostolstwa. Materiały formacyjne na 2008 rok, Wydawnictwo „Scriptum” Tomasz Sekunda, Kraków 2007, ss. 150, ISBN 978-83-87275-01-3.
2. Otoczmy troską życie. Akcja Katolicka w służbie życiu, Materiały formacyjne na 2009 rok, Wydawnictwo „Scriptum” Tomasz Sekunda, Kraków 2008, ss. 166, ISBN 978-83-87275-03-7.
3. Bądźmy świadkami miłości. Akcja Katolicka w służbie miłości, Materiały formacyjne na 2010 rok, Wydawnictwo „Scriptum” Tomasz Sekunda, Kraków 2009, ss. 174, ISBN 978-83-87275-04-4.
4. We wspólnocie z Bogiem. Akcja Katolicka w służbie wspólnoty z Bogiem. Materiały formacyjne na 2011 r., Wydawnictwo „Scriptum” Tomasz Sekunda, Warszawa 2010, ss. 264, ISBN 978-83-87275-06-8.
5. Kościół naszym domem. Akcja Katolicka w służbie Kościoła. Materiały formacyjne na 2012 r., Wydawnictwo „Scriptum” Tomasz Sekunda, Warszawa 2011, ss. 228, ISBN 978-83-87275-08-2.
6. „Być solą ziemi”. Akcja Katolicka w służbie Kościoła. Materiały formacyjne na 2013 r., Wydawnictwo „Scriptum” Tomasz Sekunda, Warszawa 2012, ss. 229, ISBN978-83-87275-11-2.
7. Wierzę w Syna Bożego. Akcja Katolicka szkołą wiary, świętości i apostolstwa. Materiały formacyjne na 2014 r., Warszawa 2013, ss. 246, ISBN 9788387275112. 
8. „Nawróćcie się i wierzcie w Ewangelię”. Akcja Katolicka szkołą wiary, świętości i apostolstwa. Materiały formacyjne na 2015, Warszawa 2014, ss. 218, ISBN978-83-87275-13-6.
9. „Nowe życie w Chrystusie”. Akcja Katolicka szkołą wiary, świętości i apostolstwa. Materiały formacyjne na 2016, Warszawa 2015, ss. 260, ISBN 978-83-87275-14-3.
10. Idźcie i głoście. Akcja Katolicka szkoła świętości i apostolstwa. Materiały formacyjne na 2017 r., Warszawa 2016,ISBN 978-83-65432-25-4.
11. Otrzymaliście w darze Ducha Świętego (Dz 2, 38). Akcja Katolicka szkołą wiary i apostolstwa. Materiały formacyjne na 2018 r., Warszawa 2017, ISBN 978-83-65432-68-1.
12. W mocy Bożego Ducha, Akcja Katolicka szkołą wiary, świętości i apostolstwa. Materiały formacyjne na 2019 r., Warszawa 2018, ISBN 978-83-8725-42-6.
13. Wielka tajemnica wiary. Akcja Katolicka szkołą wiary, świętości i apostolstwa. Materiały formacyjne na 2020 r., Warszawa 2019, ISBN978-83-87275-44-0.
14. „Zgromadzeni na świętej wieczerzy”. Akcja Katolicka szkołą wiary, świętości i apostolstwa. Materiały formacyjne na 2021 r.,Warszawa 2020, ISBN978-83-87275-46-4.
15. „Posłani w pokoju Chrystusa”. Akcja Katolicka szkołą wiary, świętości i apostolstwa. Materiały formacyjne na 2022 rok, red. T. Borutka, Warszawa 2021, ISBN 978-83-87275-49-5.
16. Wierzę w Kościół”. „Przymierze Boga z ludźmi” (por. Ap 21, 3). Akcja Katolicka szkołą wiary, apostolstwa i świętości. Materiały formacyjne na 2023 r., red. T. Borutka, Wydawnictwo „Scriptum”, Warszawa 2022, ISNBN978-83-87275-52-5.
17. Zakorzenieni we wspólnocie Kościoła, Akcja Katolicka szkołą wiary, apostolstwa i świętości. Materiały formacyjne na 2024 r., red. T. Borutka, Wydawnictwo „Scriptum”, Warszawa 2023,
18. Pielgrzymi nadziei, Akcja katolicka szkołą wiary, apostolstwa i świętości. Materiały formacyjne na 2025 r., red. T. Borutka, Wydawncitwo „Scriptum”, Warszawa 2024,ISBN 978-83-87275-54-9

Dotąd zredagowana i opublikowano 18 tomów Materiałów formacyjnych

          

Warto zauważyć, że pierwszy Rok Święty był obchodzony z woli papieża Bonifacego VIII w 1300 roku. Od tego czasu Rok Święty był obchodzony co 100 lat, a później, na wzór biblijny, co 50, aż ostatecznie ustalono, że będzie obchodzony co 25 lat. Każdy z nich był wielkim wydarzeniem duchowym, kościelnym i społecznym. Stawał się wyjątkowym darem łaski, charakteryzującym się przebaczeniem grzechów, a w szczególności odpustem, będącym pełnym wyrazem miłosierdzia Boga. Wierni pielgrzymi przechodzą przez Drzwi Święte,  czczą relikwie apostołów Piotra i Pawła, dając przez to żywe świadectwo wiary.

W tym kontekście należy wspomnieć Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia, który rozpoczął się 8 grudnia (Niepokalane Poczęcie NMP) 2015 roku, a zakończył się 20 listopada (Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata) 2016 roku, który to jubileusz pozwolił nam odkryć na nowo miłosierną miłość Ojca, a także zapalił nasze serca do tego, abyśmy  stali się jej świadkami w dzisiejszym niespokojnym świecie. Dzięki Miłosierdziu Bożemu otwiera się niebo przed każdym człowiekiem, a grzech nawet najcięższy, jeśli zostanie wyznany w konfesjonale, nie może być przeszkodą w drodze do zbawienia.

Jak już wspomniano, hasłem nadchodzącego Roku Świętego są słowa „Pielgrzymi nadziei”. Odwołując się do tych słów, Komisja Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski postanowiła, że hasłem programu duszpasterskiego na obecny rok dla Kościoła w Polsce są słowa wsparte na tej początkowej formule: Pielgrzymi nadziei – solą ziemi i światłem świata.

Jako ludzie wierzący znajdujemy się w długim łańcuchu pokoleń, które pielgrzymują do domu Ojca Niebieskiego. To On, pełen świętości i miłosierdzia, prowadzi nas za ręce, chroni przed złem i grzechem, wspomaga w realizacji naszej apostolskiej misji i podtrzymuje w świętości. Zjednoczeni z Nim i ze sobą nawzajem „mamy nadzieję – jak pisał papież Franciszek – wzrastać codziennie w świętości, pomimo fal, które nas nękają, ponieważ w pielgrzymce życia jesteśmy wezwani do stawienia czoła trudnościom, a czasem burzom, ale zjednoczeni z Chrystusem nie zostaniemy rozbici, jak pokazuje kotwica zbawienia, opierając się falom”.

To Chrystus podtrzymuje w nas płomień nadziei, który został rozniecony w naszych sercach w dniu Chrztu Świętego. Został on cudownie wzmocniony ogniem Ducha Świętego w dniu bierzmowania. Naszym zadaniem jest podtrzymywać ten płomień nadziei poprzez nasze życie religijne wypełnione modlitwą i życiem sakramentalnym. To nasze życie musi być na miarę świadectwa, do którego wzywa nas Chrystus, a także zobowiązuje przynależność do Akcji Katolickiej. Żyjemy w czasach niespokojnych i pełnych niepewności, dlatego musimy nie tylko myśleć o sobie, o swoim życiu duchowym, ale nade wszystko o drugich, którzy gubią się w wirze współczesności. Musimy w nich ożywić nadzieję na lepsze życie! Musimy przyczynić się do ożywienia w nich ufności w Miłosierdzie Boże.

Wszystko to jednak będzie możliwe, jeśli sami poważnie potraktujemy naszą duchową i intelektualną formację, która jest najważniejszym zadaniem dla zrzeszonych w Akcji Katolickiej. Dobrze wiemy, że za nią odpowiedzialni są kapłani – nasi asystenci, których musimy usilnie przekonywać, że bez ich posługi formacyjnej nasz udział w tym stowarzyszeniu nie ma sensu. Akcja Katolicka jest silna pod warunkiem naszego osobistego zaangażowania się w formację pod kierunkiem naszych duszpasterzy. Nie wystarczy tylko sama przynależność do niej, ale potrzebna jest praca formacyjna.

Trzeba więc podjąć systematyczny trud formacyjny organizowany na szczeblu parafialnym regularnie, to znaczy co najmniej dwa razy w miesiącu. Jeśli zaniedbamy ten obowiązek, to nasza działalność nie zaowocuje. Bez formacji połączonej z modlitwą będziemy przerzucać się z jednego obowiązku w drugi, a sama tylko aktywność doprowadzi nas do wypalenia. Musimy zadbać o to, aby nasza formacja była metodyczna, czyli zgodna z programem duszpasterskim, któremu służą Materiały formacyjne.    

Ich tematyka skupiona jest wokół tematu nadziei – chrześcijańskiej nadziei. „Spe salvi sumus” – w nadziei już jesteśmy zbawieni (Rz 8, 24), jak mówi św. Paweł Apostoł. Odkupienie zostało nam ofiarowane, gdyż została nam dana nadzieja, „nadzieja niezawodna, mocą której możemy stawić czoło naszej teraźniejszości: teraźniejszość, nawet uciążliwą, można przeżywać i akceptować, jeśli ma jakiś cel i jeśli tego celu możemy być pewni, jeśli jest to cel tak wielki, że usprawiedliwia trud drogi” – napisał Benedykt XVI (Encyklika Spe salvi (’O nadziej chrześcijańskiej’). 

Tematyka nadziei została w prezentowanych Materiałach formacyjnych przedstawiona w dwunastu katechezach. W każdej z nich znajdziemy nie tylko rozważanie na wybrany temat, ale także wnioski i postulaty apostolskie, ponadto fragmenty nauczania biblijnego i papieskiego. Zostały one opracowane przez teologów pracujących na co dzień na uczelniach. Może dlatego zawierają niekiedy pewną trudność, jeśli chodzi o stopień ich przystępności, ale to stanowi dla nas wezwanie do większego intelektualnego wysiłku, który jednak warto podjąć. Trzeba je studiować indywidualnie i we wspólnocie, sięgać po nie w naszych domach, a także docierać z nimi do innych.

A oto ich tematyka:  1. Utrata nadziei we współczesnym świecie (ks. Tadeusz Borutka); 2. Nadzieja ludzka a nadzieja nadprzyrodzona (Maciej Ostrowski); 3. Miłosierdzie Boże źródłem nadziei (ks. Jan Orzeszyna); 4. Kościół miejscem uczenia się praktykowania nadziei (Maciej Ostrowski); 5. Nawrócenie szansą na odnalezienie nadziei (ks. Wojciech Kućko); 6. Modlitwa szkołą nadziei (ks. Wiesław Łużyński); 7. Życie sakramentalne źródłem nadziei (ks. Jan Orzeszyna); 8. Działanie i cierpienie drogą nadziei (ks. Wojciech Kućko); 9. Apostolstwo formą dzielenia się nadzieją  (ks. Jan Bartoszek); 10. Akcja Katolicka szkołą nadziei (ks. Tadeusz Borutka); 11. Życie wieczne wypełnieniem nadziei (ks. Wiesław Łużyński); 12. Maryja wychowawczynią nadziei (ks. Jan Bartoszek).

 Zostały one poprzedzone słowem Krajowego Asystenta ks. bpa Marka Mendyka, biskupa świdnickiego, któremu serdecznie dziękuję nie tylko za to słowa, ale za codzienny trud czuwania nad Akcją Katolicką i prowadzenia nas do Chrystusa Króla Wszechświata. Dziękuję panu Andrzejowi Kamińskiemu, prezesowi Zarządu Krajowego Instytutu Akcji Katolickiej w Polsce za jego teksty i Krajowemu Instytutowi za wspieranie tego wydawnictwa. Nade wszystko dziękuję Czcigodnym Autorom prezentowanych tematów, za ich poświęcony czas, trud i mądrość. Jestem wdzięczny Wydawnictwu „Scriptum”, a nade wszystko tym, którzy systematycznie korzystają z naszych materiałów formacyjnych. 

Warto zauważyć, że na temat nadziej papież Franciszek w latach 2026 – 2017 wygłosił aż 38 katechez. A o to ich tematy:

1.– «Pocieszcie, pocieszcie mój lud!» (Is, 40).

2.– «O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój» Is, 52).

3.– Każde „tak” przychodzącemu Jezusowi jest zaczynem nadziei.

4.– Abraham, ojciec wiary i nadziei.

5.– Rachel opłakuje swoich synów, … ale «Jest nadzieja dla twego potomstwa» (Jer, 31).

6.– Fałszywa nadzieja w bożkach (Psalm, 115).

7.– Jonasz: Nadzieja i modlitwa.

8.– Judyta: Dzielna kobieta mówi do ludu językiem nadziei.

9.– Trzymać się nadziei, wkładając na głowę jak hełm (1 Tes. 5, 4-11).

10.– Nadzieja chrześcijańska ma także wymiar wspólnotowy.

11.– Nadzieja nie zawodzi (Rz 5, 1-5).

12.– Nadzieja, że jesteśmy zbawieni przez Pana.

13.– Wielki Post to czas pielgrzymki nadziei.

14.– Weselcie się nadzieją(Rz 12, 9-13).

15.– Słowo Boże żywi nadzieję (Rz 15,1-6).

16.– Wbrew nadziei uwierzył nadziei (Rz 4,16-25).

17.– Uzasadniać nadzieję, która w nas jest (1 Pt 3, 8-17).

18.– Na krzyżu zawsze się odradza nasza nadzieja (J 12, 24-25).

19.– Chrystus Zmartwychwstały, nasza nadzieja (1 Cor 15).

20.– „Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20): obietnica udzielająca nadziei.

21.– Matko, nadziejo nasza!

22.– Maria Magdalena, apostoł nadziei.

23.– Emaus, droga nadziei.

24.– Nadzieja jest jak żagiel, która zbiera wiatr Ducha Świętego.

25.– Ojcostwo Boga źródłem nadziei.

26.– Nadzieją jest Bóg Ojciec, który kocha nas takimi, jakimi jesteśmy.

27.– Pan daje nam nadzieję, że możemy być świętymi.

28.– Nadzieja siłą męczenników.

29.– Chrzest, brama nadziei.

30.– Boskie przebaczenie, silnik nadziei.

31.– «Oto czynię wszystko nowe» (Ap 21, 5). Nowość Nadziei chrześcijańskiej.

32.– Pamięć o początkach powołania odnawia naszą nadzieję.

33.– Wychowywać do nadziei.

34.– Wrogowie nadziei.

35.– Misjonarze nadziei dzisiaj.

36.– Czujne oczekiwanie.

37.– Chrześcijańska nadzieja a rzeczywistość śmierci.

38.– Raj, celem naszej nadziei.

Temat chrześcijańskiej nadziei jest bardzo ważny, bo nadzieja nie zawodzi. Optymizm zawodzi, ale nadzieja – nie. Bardzo jej potrzebujemy w tych czasach, które jawią się mroczne, w których niekiedy czujemy się zagubieni w obliczu otaczającego nas zła i przemocy, w obliczu cierpienia wielu naszych braci. Potrzebna jest nadzieja. Czujemy się zagubieni a także trochę zniechęceni, bo okazuje się, że jesteśmy bezradni i czujemy, że ten mrok nigdy się nie skończy.

Ale nie można pozwolić, aby nadzieja nas opuściła, gdyż Bóg ze swoją miłością podąża wraz z nami, nie zostawia nas samymi.. Bóg nie zostawia nas samych, a Pan Jezus zwyciężył zło i otworzył nam drogę życia. Życie często jest pustynią, trudno na niej iść, ale jeśli powierzymy się Bogu, może stać się piękne i szerokie jak autostrada. Wystarczy nigdy nie tracić nadziei, wystarczy nadal wierzyć, zawsze, mimo wszystko.

Nie możemy zaprzeczyć, że świat dzisiejszy przeżywa kryzys wiary. Mówimy: „Wierzę w Boga, jestem chrześcijaninem – wyznaję tę religię”. Ale nasze życie jest bardzo dalekie od bycia chrześcijaninem; jest dalekie od Boga. Pozwólmy zatem nauczyć się nadziei, ufnie oczekujmy na przyjście Pana, a cokolwiek byłoby pustynią naszego życia, a każdy wie, na jakiej pustyni podąża – cokolwiek byłoby pustynią naszego życia, stanie się ogrodem kwitnącym. Nadzieja nie zawodzi.

Wszystkich zrzeszonych w Akcji Katolickiej kolejny już raz gorąco zachęcam do rzetelnej lektury i refleksji. Niech te materiały staną się pomocą w naszej formacji, a także inspiracją do dobrych postanowień i konkretnych działań na rzecz dobra naszego stowarzyszenia. Pozwólmy zatem nauczyć się nadziei, zrozumieć jej wielką wartość i przekonać się, że „nadzieja nie zawodzi”. Niech ona sprawi, aby nasze życie – tak często porównywane do pustyni – stało się kwitnącym ogrodem. Niech tym rozkwitającym ogrodem stanie się Akcja Katolicka w Polsce i niech zapach rozchodzący się z tego ogrodu poczują wszyscy ludzie, którym zależy na przyszłości Kościoła. „Duc in altum!”. 

           

---

[1] Jan Paweł II, Kościół was potrzebuje, „L’Osservatore Romano” (wydanie polskie)23(2002) nr 7-8(245) s. 45.

[2] List Rady Stałej Episkopatu Włoch do Krajowego Instytutu Włoskiej Akcji Katolickiej z 12 marca 2002 r.

[3] Jan Paweł II, Kościół was potrzebuje, dz. cyt., s. 45.

[4] Jan Paweł II, Wierni wartościom demokracji i moralności. Do uczestników konferencji ACLI, „L’Osservatore Romano” (wydanie polskie)23(2002) nr 7-8(245) s. 46.

[5] Jan Paweł II, Nie dopuście, aby wam odebrano chrześcijańską godność, „L’Osservatore Romano” (wydanie polskie) 18(1997) nr 7(194) s. 70.

[6] Jan Paweł II, List apostolski „Novo millennio ineunte” na zakończenie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, Watykan 2001, nr  16.