13 września br. w rychwałdzkim sanktuarium odbyło się nabożeństwo fatimskie, na które, jak co roku, zaproszenie otrzymali członkowie Akcji Katolickiej z diecezji bielsko-żywieckiej. Dlatego, różaniec fatimski i rozważania poprowadzili członkowie naszego stowarzyszenia pod przewodnictwem ks. prof. Tadeusza Borutki. We wstępie ksiądz profesor przypomniał, że słowa wypowiedziane przez Matkę Bożą podczas piątego objawienia w Fatimie (1917 roku) są aktualne i wciąż trzeba nam się modlić o zakończenie wojen i łaski uzdrowienia dla każdego potrzebującego. Nasz diecezjalny asystent zwrócił się także do wszystkich zebranych w bazylice, radiosłuchaczy i uczestniczących w nabożeństwie za pomocą internetu, aby modlili się za siebie nawzajem, a szczególnie za biskupa naszej diecezji Romana, obecnego w Rychwałdzie arcybiskupa Adama Szala, za ojców franciszkanów, którzy posługują w Rychwałdzie oraz parafialnych prezesów i asystentów Akcji Katolickiej na czele z zarządem. Po wspólnej modlitwie różańcowej przybyli pielgrzymi wzięli udział we mszy św., której przewodniczył i Słowo Boże wygłosił arcybiskup Adam Szal. Metropolita przemyski nawiązał w swojej homilii do objawień fatimskich oraz życia i świętości Rodziny Ulmów, podkreślając, że w trudnych czasach trzeba ufać Bogu i świecić przykładem życia w Miłości. Biskup Szal wspomniał także o bliskiej franciszkanom, Kalwarii Pacławskiej, gdzie Matka Boża cieszy się również wielką czcią i szacunkiem. Biskup zachęcał, żeby dorośli, a szczególnie dziadkowie, uczyli dzieci prostej i szczerej modlitwy. Aby każdy z nas stawał się przykładem do naśladowania.
Pod koniec nabożeństwa fatimskiego o. Przemysław Janik OFM Conv, kustosz rychwałdzkiego sanktuarium podziękował wszystkim zgromadzonym za obecność i przyjął z rąk ks. prof. Tadeusza Borutki dekret ustanawiający go asystentem duchowym parafialnego oddziału Akcji Katolickiej w Rychwałdzie. Ze względu na padający deszcz całość nabożeństwa odbyła się w świątyni i dlatego na koniec nie odbyła się uroczysta procesja fatimska, która zdobi wszystkie nabożeństwa fatimskie w Rychwałdzie, które tradycyjnie odbywają się od maja do października. Już dziś zachęcamy wszystkich do wzięcia udziału w nabożeństwie fatimskim w Rychwałdzie we wrześniu przyszłego roku, bo oprócz spotkania z Bogiem i ludźmi nasz udział jest świadectwem wiary i kolejną okazją do wyproszenia wielu łask dla siebie, najbliższych i całego świata.
POAK Rychwałd
ROZWAŻANIA
Wstęp
13 września 1917 roku podczas objawień w Fatimie Matka Boża prosiła
– Odmawiajcie w dalszym ciągu różaniec, aby uprosić koniec wojny, a w odpowiedzi na zdanie Łucji
– Proszono mnie, abym poprosiła Panią o wiele rzeczy; uzdrowienie kilku chorych, uzdrowienie głuchoniemego.
Matka Boża odpowiedziała
– Tak, niektórych uzdrowię, innych nie.
Minęło ponad sto lat, a wszystko pasuje do teraźniejszości. Dziś jesteśmy w Rychwałdzie, aby uwielbiać, dziękować i prosić. Każdy z nas tu na miejscu oraz w różnych częściach kraju i świata przynosi swoje troski i prośby, aby przez pośrednictwo Maryi trafiały przed oblicze samego Boga. W sercu błagamy, aby spełniły się nasze rozmaite potrzeby. Czekamy na cuda, które dzieją się bo Bóg jest hojny.
Skupmy zatem nasze myśli na tym co najważniejsze. Na słuchaniu samego Boga i modlitwie. Niech nasze ciała i myśli otaczają Jezusa i Jego Matkę naszą największą orędowniczkę.
Modlitwa w Ogrójcu
Tak jak w Ogrójcu Jezus modli się razem z nami do Ojca dzisiaj, tutaj w Rychwałdzie. Jego słowa wyrażają nasze obawy, o to jak będzie wyglądała nasza przyszłość. Tak jak Jezus wiemy, że czeka nas cierpienie i śmierć. Czy ufamy Bogu tak samo jak On? Czy potrafimy przyjąć krzyż i iść z Jezusem? Jakże często narzekamy na swój los. Buntujemy się i pytamy dlaczego to wszystko spotyka właśnie mnie? Słowami zapewniamy Boga o swojej wierności, ale czyny nie zawsze o tym świadczą. A może jak uczniowie posnęliśmy w naszym czuwaniu?
Maryjo, która zawsze czuwasz, obudź w nas prawdziwą wiarę i naucz nas ufać swojemu synowi. Pokazuj nam jak mamy trwać w Miłości, abyśmy nie przespali naszego życia.
Biczowanie
Kiedy się modlimy nie bądźmy jak obłudnicy i nie wymyślajmy pięknym słów – Bóg tego nie potrzebuje, bo zna nasze serca. Dlatego Sam Pan Jezus uczy nas modlitwy. Modlitwa Pańska jest doskonała bo jej autor jest Synem Bożym, Królem wszechświata. Jezus Chrystus jest Zbawicielem, który wlewa w nas zdroje łask za każdym razem kiedy wypowiadamy słowa Ojcze nasz. Ta krótka modlitwa, najświętsza z wszystkich modlitw, jest naszą instrukcją życia. Zawiera wszystkie obowiązki jakie mamy wypełnić wobec Boga, cnoty i prośby – jest skrótem Ewangelii. Modlitwa Ojcze nasz oddaje chwałę Bogu w sposób doskonały i unosi duszę z ziemi do Nieba i ściśle łączy ją z Bogiem.
Święty Jan Chryzostom patron dzisiejszego dnia mówi, że ten, kto się nie modli tak, jak modlił i nauczył nas się modlić Boski Mistrz, nie jest Jego uczniem. Bóg Ojciec niechętnie słucha modlitw ułożonych przez ludzki rozum, ale chętnie natomiast tej, której nas nauczył Jego Syn. Ojciec zawsze wysłuchuje modlitwy Syna.
Święty Augustyn zapewnia, że dobrze odmówione Ojcze nasz uwalnia nas od grzechów powszednich. „Sprawiedliwy upada siedem razy dziennie. Modlitwa Pańska zawiera siedem próśb, dzięki którym można się zabezpieczyć od owych upadków i wzmocnić przeciwko nieprzyjaciołom. Jest krótka i łatwa, a ponieważ jesteśmy wrażliwi i podatni na różnego rodzaju biedy, trzeba, żebyśmy mogli otrzymać jak najszybszą pomoc, odmawiając Ojcze nasz jak najpobożniej i jak najczęściej.
Trzeba z pobożnością i wiarą odmawiać Ojcze nasz, bo żadna inna modlitwa ułożona przez człowieka nie dorównuje tej, której uczy nas sam Zbawiciel. Kiedy mówimy do Boga Ojcze, to jak dzieci przytulamy się do Jego Boskiego Serca Uznajemy Jego wielkość i otwieramy się na Ducha, który jest Miłością. Kiedy napełniamy się doskonałą łaską jesteśmy w stanie ponieść krzyż razem z Jezusem dla zbawienia całego świata.
Cierniem ukoronowanie
Prawdziwego Króla nie zdobią bogate szaty i złota korona. Krew, pot, cierniowe kolce, gwoździe, krzyż i ostrze włóczni są symbolami zbawienia. Po ludzku nie do pojęcia. Tak jak nie do pojęcia było przyjście Pana Jezus na świat, Jego skromność, posłuszeństwo i pokora. Król wszechświata przyszedł, aby nas zbawić.
Stoimy razem z Matką Bolesną w modlitwie różańcowej. Przypomnieliśmy sobie jak wielką wartość ma Modlitwa Pańska. Z ufnością wypowiadamy także słowa Pozdrowienia Anielskiego, modlitwy przyniesionej nam wprost z Nieba przez Archanioła Gabriela. To modlitwa, która przypomina nam moment wcielenia Słowa Bożego. W pierwszej części znajdujemy pozdrowienie, które świadczy o wielkości Maryi. Natomiast prośba zawiera wszystko o co powinniśmy Ją prosić i czego powinniśmy oczekiwać od Jej dobroci wobec nas. W drugiej części powtarzamy za św. Elżbietą i Kościołem, że Maryja jest Matką Bożą.
Pozdrowienie Anielskie zawiera wiarę i nadzieję patriarchów, proroków i apostołów. Jest wytrwaniem i siłą męczenników, wiedzą doktorów, wytrwałością spowiedników i życiem zakonników. Jest nowym hymnem prawa Łaski, radością aniołów i ludzi, postrachem i zmieszaniem demonów.
Niesienie krzyża
Wierni Bogu w Kościele, w parafii, w Akcji Katolickiej, we wspólnocie do której należymy i w rodzinie, niesiemy nasz wspólny krzyż. Dlatego tak chętnie wszyscy razem modlimy się tak jak nas nauczył Jezus Chrystus i Archanioł Gabriel. Razem z chórami aniołów i świętych dziękujemy, że przez wcielenie Słowa, cierpienie i śmierć Zbawiciela możemy się cieszyć obietnicą życia wiecznego w Pełni Miłości. Nie zapominajmy o Różańcu i nie traćmy czasu na szukanie lepszych form modlitwy.
Śmierć na krzyżu
Przypomnieliśmy sobie jak mamy się modlić, kto nauczył nas Modlitwy Pańskiej i Pozdrowienia Anielskiego. Czuwamy pod krzyżem razem z Matką Bożą, która nie opuszcza Jezusa. Być może część z nas zaplanowała sobie dzisiejszy wieczór i jak tylko skończy się Różaniec zechce powróci do swoich domów i obowiązków. Ale Maryja pokazuje nam, że mamy pozostać przy Jezusie. Dlatego zmieńmy nasze plany i weźmy udział w Eucharystii, która jest największym źródłem łaski. Nie wyjeżdżajmy z Rychwałdu, nie wyłączajmy radia i telewizji – trwajmy z Maryją na modlitwie wokół ołtarza, bo właśnie za chwilę Bóg wyleje na nas zdroje łask i nakarmi nas pokarmem życia wiecznego.
