22 grudnia 2016 r. Spotkanie z Zarządem Akcji Katolickiej i zaproszonymi gośćmi w Jeleśni
Czcigodni bracia kapłani, szanowni państwo! Cieszę się, że w radosnej i pełnej nadziei atmosferze bliskich już Świąt Bożego Narodzenia możemy tradycyjnie spotkać się, aby w gronie ludzi stojących na czele Akcji Katolickiej podzielić się opłatkiem i złożyć sobie życzenia. Cieszę się, że są z nami zaproszeni goście, którzy wspierają działalność naszego stowarzyszenia. Wszystkich pragnę najserdeczniej pozdrowić oraz objąć swoją modlitwą i błogosławieństwem.
Jeszcze raz pragniemy podziękować Panu Bogu za to wszystko, co w okresie minionych dwudziestu lat Akcja Katolicka podjęła i zrealizowała dla dobra Kościoła. Nie sposób tego wszystkiego nazwać po imieniu, ale przecież nie o to chodzi. Wydaje mi się, że sam fakt reaktywowania tego stowarzyszenia przed dwudziestu jeden laty zasługuje na uznanie. Bez niej infrastruktura zrzeszeń w Kościele w Polsce była niepełna. Dobrze się więc stało, że Akcja Katolicka została powołana do istnienia, a patrząc na jej osiągnięcia, nie sposób sobie dziś już wyobrazić egzystencji Kościoła bez niej. Myślę, że każdy z was dzięki niej umocnił swoją wiarę i stał się jej świadkiem w życiu społecznym.
Spotykamy się w tym wspaniałym budynku, który stał się domem dla Akcji Katolickiej, a także gościnnym domem dla innych wspólnot religijnych. Wspomnę jedynie, że w zeszłym roku skorzystało z gościny w nim ponad półtora tysiąca ludzi. Oby dalej z niego korzystali inni, oby w nim umacniali swoją wiarę i nabywali duchowych sił do tego, aby była ona na miarę świadectwa, bo tego świadectwa potrzebuje współczesny świat. Jeszcze raz dziękuję tym wszystkim, którzy mają swoje zasługi w odrestaurowaniu i prowadzeniu tego budynku.
Cieszę się, że jest z nami dzisiaj ks. prałat Emil Dyrda, który zasłużył się dobrze dla Akcji Katolickiej w Podraju i w Kozach. Służył przez sześćdziesiąt lat wiernie i z ogromnym poświęceniem, a także duszpasterską mądrością Kościołowi i Ojczyźnie. Drogi Emilu, dokładnie dzisiaj przypada sześćdziesiąta rocznica Twoich święceń kapłańskich.
Dziękujemy Bogu, Drogi Księże Jubilacie, bo On jest źródłem Twego dobra, ale za sześćdziesiąt lat wiernej służby dziękujemy także Tobie. Niezwykły jubileusz sześćdziesięciolecia kapłaństwa jest świętem ludzi wyjątkowo dojrzałych, duszpasterzy doświadczonych, ale nie jest kresem służby. Dlatego powierzamy dziś Bogu kolejny etap Twej służby w Kościele. Życzymy Ci, aby posługa nadal przynosiła owoce i powiększała przestrzenie wiary oraz nadal czyniła wiele dobra w różnych środowiskach. Bądź kapłanem według Serca Jezusa, które w sposób szczególny towarzyszyło Ci od seminarium. Promieniuj Jego miłością i miłosierdziem.
Nasze dzisiejsze przedświąteczne spotkanie ma wyjątkowy charakter. Pragniemy złożyć sobie życzenia. Łamiąc się w wami opłatkiem, dziękuję serdecznie za cały wkład modlitwy i pracy w życie naszego Kościoła i życzę błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia oraz obfitych Bożych łask w Nowym Roku 2017. Życzę każdemu i każdej z was dobrego zdrowia, pokoju serca i radości z dobrze pełnionej misji w świecie i Kościele. W tym duchu błogosławię opłatki. Przekażcie moje życzenia i pozdrowienia swoim krewnym i znajomym. Niech Bóg wam hojną ręką błogosławi! Niech za wami wstawia się u Boga Matka Kościoła, św. Józef i św. Jan Paweł II.
